14 Aralık 2016 Çarşamba

Sende açılan yara bende kanıyor ..


Sende açılan yara bende kanıyor ..



Kendimi bildim bileli, seni de biliyorum. Kendimi ne kadar kendimden biliyorsam, o kadar senden biliyorum.Bir yerde durdum duralı, sen de yanımda duruyorsun. Belki de sen bir yerde duruyorsun, ben yanında duruyorum.Aslını sorarsan, hiç önemi yok bütün bunların.Biz yalnızca görüşüp bilişelim diye, tanışıp sevişelim diye ‘sen’ ve ‘ben’iz.İşin özünde sen ve ben değil, biziz.

Bir çok değiliz, biriz.Bir çok yankımız varsa da, aslında aynı gümrah ses, aynı avâzeyiz. Ben ne kadar çoksam sende, sen o kadar çoksun bende.Sen azıcık olmadığında bende, ne kadar az şey kalıyor varlığımdan geriye?Ve ben azıcık olmadığımda sende, ne kadar az şey kalıyor senden geriye? Bazen ikimiz aynı cümlenin öznesiyiz biz; bazen sen benim cümlemin öznesi, bazen ben seninkinin…

Asırlardır aynı aşk ve muhabbetle aynı kutlu fiilin ucundan tutmuyor muyuz? Aynı ağır yükü taşımıyor muyuz omuzlarımızda birlikte. Ben olmadan ifade edebiliyor musun tam olarak kendini? Ben edemem, edemiyorum, neden edeyim ki hem! Neden sensiz olayım ki ben! Neden bensiz olasın ki sen! Aynı topraklarda serpilip büyüdük seninle. Aynı kırların çiçeği olarak açtık. Aynı ulu çınarın dallarında yükseldik gökyüzüne. Aynı yataktan aktık birlikte ummana. Aynı güneşte ısıttık üşüyen ellerimizi. Aynı ayın ışığında yıkandık kederlerimizden. Aynı şeyin tarifiyiz biz, aynı yolun yolcusu, aynı türkünün nakaratı..

Başka bir şey olamayız, olamıyoruz. Başka bir manaya gelemeyiz, gelemiyoruz.Ne kadar birbirinin ırağında cümlelere koşsalar da bizi, ne kadar ayrılığa kursalar da gönül saatlerimizi, geliyor, gelecek mutlaka bütün o kahır cümlelerinin boşa çıkacağı bir hayırlı vakit ve hükmünü ilan edecek bütün kirli zembereklerin dağılacağı o saati vaktin sahibi.

Canım, cânânım, seni en unuttuğum yerlerden başlayarak hatırlamaya başlamalıyım bir an önce ben. Ve sen, beni sevmeye başla yine en baştan. Tanışalım, birbirimize karışalım yeniden. Sen olarak, sen kalarak, bana senden güzellikler katarak gel yeniden..


/ Gökhan Özcan //

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder